2015 թուականի Մայիսի մէկին իր առաջին՝
«ԱՀԱՒԱՍԻԿ», յօդուածով գործունէութիւնը սկսաւ
www.jeaap.net կայքէջը՝ նպատակ ունենալով դառնալու Ֆրանսահայոց թեմի Փարիզեան ծուխի գործունէութիւնը, ինչպէս նաեւ Հայոց Եկեղեցւոյ դաւանական, աւանդական այլեւայլ հարցերը համացանցէն օգտուողներուն լուսաբանող միջոց մը։ Մէկ իւրայատկութիւն սակայն մեր այս կայքէջը պիտի տարբերակէր մեզի ծանօթ համացանցային դարաններէն. այստեղ Եկեղեցւոյ գործունէութեան «թարգմանները» եկեղեցւոյ ծոցին մէջ մեծցող երիտասարդներն էին, որոնք կը հանդիսանան «Սբ. Յովհաննէս Մկրտիչ» երիտասարդաց միութեան անդամ-անդամուհիները։ Առաջին իսկ օրէն սկսեալ երիտասարդներու ջանադիր աշխատանքը զօրաւիգ եղաւ Տէր Յուսիկ Քհնյ. Սարգսեանի այս նախաձեռնութեան, որով jeaap.net-ը արագօրէն հարստացաւ նորանոր գրառումներով, ֆրանսերէն թարգմանութիւններով, հոգին եւ միտքը զօրացնող մեկնաբանութիւններով։ Այսօր յոբելեանական այս օրով մեր ցանկութիւնն է մեր ընթերցողներուն ներկայացնել, թէ ինչ յառաջընթաց արձանագրած է մեր այս էջը մէկ տարուայ ընթացքին։ Գնահատականը, անշուշտ, կը մնայ մեր անաչառ ընթերցողին։ Այսպիսով մէկ տարուայ գործունէութեան ընթացքին՝
ա. Ֆրանսերէն եւ հայերէն լեզուներով ներկայացուած են
200-էն աւելի նիւթեր՝ Աստուածաշնչային մեկնութիւններ, Ծուխի, երիտասարդաց միութեան, փարիզահայ համայնքի գործունէութեան լուսաբանումներ, բացատրութիւններ տօներու, հայկական աւանդոյթներու եւ եկեղեցւոյ պատմութեան մասին…
բ. Կայքի այցելութիւնները կը գերազանցեն
25.000-ը, որոնց շարքին այցելուներ թէ Ֆրանսայէն եւ Հայաստանէն եւ թէ Իսրայէլէն, Միացեալ Նահանգներէն եւ Միացեալ Թագաւորութենէն, եւ մինչեւ իսկ Պրազիլէն։
գ. Մեր գործունէութեան ամէն օր կը հետեւին շուրջ
700 համակիրներ facebook-էն եւ շուրջ
40 ընթերցողներ էլ. հասցէի միջոցաւ արձանագրուած են եւ կը ստանան նոր նիւթերը իրենց փոստի մէջ։
դ. Ընթերցողներ հնարաւորութիւն ունին
առցանց ժամանակացոյցի միջոցով հետեւելու Մայր Տաճարի մէջ ծաւալող ծիսական, կրթական եւ մշակութային գործունէութեան, ծանօթանալու Հայոց Եկեղեցւոյ, Ֆրանսահայոց թեմի եւ Փարիզեան ծուխի ենթաբաժիններու գործունէութեան, ձեռքի տակ մշտապէս ունենալու եկեղեցական տօներու ցանկը եւ տօնակատարութիւններու օրերն ու ժամերը։
ե. Որպէս նուէր տարեդարձի յաւելեցինք նաեւ մէկ այլ էջ, զոր կ՚անուանենք
ՀՈԳԵՒՈՐ ԿԵԱՆՔ. հոս կը գտնենք մանրամասնութիւններ եկեղեցւոյ մէջ ծաւալուող հոգեւոր գործունէութեան, «ԿԱՆԹԵՂ» ամսաթերթի բոլոր թիւերը, հոգեւոր երաժտութեան, աղօթքներու, եկեղեցական տօներու պահեստներ…
Վստահ ենք, որ ընթերցողներու բանակը օրաւուր պիտի աճի եւ մեզ մղէ նոր հոգեւոր սխրանքներու՝ ի փառս Ազգի Հայոց, Հայոց Եկեղեցւոյ եւ Ամենասուրբ Երրորդութեան։
« Or voici la merveilleuse, ineffable et divine vision qui m’est
apparue des grâces vivifiantes qui vous seront accordées. Voici quelle
était sa forme : Vers le milieu de la nuit, tandis que, fatigués de
veiller, vous vous étiez endormis, je veillais encore et je méditais sur
l’infinie miséricorde de Dieu, qui se montra si prompte à vous visiter
et à vous placer comme au creuset des avertissements de sa sage et
divine doctrine. Et je me rappelais l’amour des saintes martyres pour
leur admirable Créateur, car elles jouissaient des ineffables
récompenses qui leur étaient préparées. Alors un grand bruit de tonnerre
se fit entendre; c’était un mugissement terrible comme le roulement des
vagues gonflées et furieuses de la mer. La voûte du firmament céleste
s’ouvrit comme un pavillon, et il en descendit un homme éclatant de
lumière; il m’appela par mon nom, et me dit « Grégoire! » Et moi,
regardant, je vis son visage; épouvanté et tremblant, je tombai à terre.
Et il me dit : « Regarde en haut, et contemple les merveilles que je te
montre. » Et moi, regardant, je vis le firmament céleste ouvert, les
eaux divisées et comme des vallées et des cimes de montagnes accumulées
çà et là et tellement élevées que l’œil ne pouvait les atteindre. Et une
lumière répandue sur elles descendait jusqu’à la terre, et en même
temps que la lumière, d’innombrables cohortes d’hommes étincelants et
ailés ; et leurs ailes étaient flamboyantes. La lumière était semblable
aux légers atomes de la poussière, qui, au moment de la chaleur du
printemps, se jouent dans le rayon de soleil glissant par une fenêtre ou
par toute autre issue. Et les cohortes, en même temps que la lumière,
inondèrent toute la terre; et comme la lumière se répandait, elles se
répandirent avec elle. Et un homme au visage terrible, grand et
formidable, descendit le premier d’en haut. Il tenait à la main un
énorme marteau d’or, et tous le suivaient. Il arrivait d’un vol rapide,
semblable à un aigle aux ailes puissantes. Il descendit et vint jusqu’à
terre, au milieu de la ville, et il frappa la croûte épaisse de
l’immense contrée. Et le coup en retentit jusque dans les abîmes de
l’enfer, et toute la terre, jusqu’où pouvait atteindre la vue, devint
unie comme une plaine.
